Ongeveer 3.000 mensen verzamelden zich op de Place de la République in Parijs om steun te betuigen aan de Palestijnen, ondanks dat de demonstratie door het hoofdbureau van politie werd verboden. De minister van Binnenlandse Zaken, Gérald Darmanin, had opdracht gegeven tot het verbieden van “pro-Palestijnse demonstraties” vanwege mogelijke verstoringen van de openbare orde. De politie was bij de demonstratie aanwezig en verrichtte diverse arrestaties en vaardigde boetes uit.

De demonstranten scandeerden slogans als “Palestina zal winnen” en “Israëlische moordenaar, Macron medeplichtig” terwijl ze Palestijnse vlaggen droegen. Het monument voor de Republiek op het plein werd vernield met de woorden ‘Vrij Palestina’. De politie probeerde de menigte uiteen te drijven met behulp van een waterkanon en traangas.

Het verbod op de demonstratie werd aanvankelijk ingesteld door politieprefect Laurent Nuñez, die voorspelde dat dit zou leiden tot anti-joodse gevoelens en zou aanzetten tot rassenhaat. Het verbod werd bekrachtigd door de administratieve rechtbank van Parijs, die de context van “extreem geweld” aanhaalde en het risico dat dit geweld naar Frans grondgebied zou worden geëxporteerd.

Ondanks het verbod waren er ook in andere steden pro-Palestijnse demonstraties. In Lille werden tien personen gearresteerd wegens rebellie en weigering zich te verspreiden. In Bordeaux kwamen ongeveer honderd mensen bijeen om op te roepen tot vrede tussen Palestijnen en Israëliërs.

De organisatoren van de verboden demonstratie spraken hun vastberadenheid uit om hun politieke standpunten te blijven uiten en riepen Frankrijk op zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël te heroverwegen. De demonstraties dienen als uitlaatklep voor de woede van velen die willen dat hun stem wordt gehoord.