Een vraag die al eeuwen wordt gesteld is: “Hoe lang moet je wachten voordat je seks hebt met een nieuwe partner?” Deze vraag is specifiek van toepassing op vrouwen, niet omdat ze zich moeten houden aan de maatschappelijke verwachtingen om ‘dames’ te zijn, maar vanwege een onaangenaam syndroom dat mannen ervaren, genaamd ‘post nut syndrome’ (PNS). Bij PNS gaat het om een ​​gevoel van schuld en spijt na een orgasme, vaak veroorzaakt door het aangaan van toevallige ontmoetingen, het kijken naar pornografie of het omgaan met iemand van wie ze niet echt om geven. Volgens de Amerikaanse presentator en commentator Joe Rogan kan dit gevoel behoorlijk beangstigend zijn. Daarom waarschuwt relatiedeskundige Jana Hocking vrouwen ervoor niet overhaast seksuele intimiteit met een partner aan te gaan, omdat ze dan PNS kunnen ervaren en zich vervolgens vreselijk voelen.

Hocking herinnert zich dat ze een intrigerende theorie hoorde over de ideale timing voor seks, waardoor haar perspectief veranderde. Terwijl ze tijdens een reis naar de podcast ‘Tinx’ luisterde, hoorde ze over een vriend die besloot een financiële maatstaf te stellen door minimaal 1800 euro aan dates uit te geven voordat hij seksuele activiteiten met een man aanging. Dit gesprek daagde de eerste reactie van Hocking uit, omdat ze besefte dat deze nieuwe aanpak haar kon helpen fouten uit het verleden te vermijden. Traditioneel werd de beslissing om seks te hebben gebaseerd op een bepaald aantal dates (bijvoorbeeld 3 tot 5), maar nu werd deze gebaseerd op contant geld, met name 1863 euro.

Eén reden waarom Hocking deze aanpak leuk vindt, is dat als een man bereid is een aanzienlijk bedrag aan dates uit te geven, dit aantoont dat hij de vrouw echt leuk vindt. De inspanningen en investeringen die in deze data zijn gestoken, kunnen als een positief teken worden gezien. Bovendien zorgt het naleven van deze regel ervoor dat je meer tijd samen doorbrengt zonder de afleiding van naaktheid. Deze extra tijd kan helpen bij het evalueren van de compatibiliteit en mogelijke problemen in de relatie. Hocking deelt een persoonlijke ervaring waarin ze ontdekte dat haar date nog steeds afhankelijk was van zijn moeder om zijn was te doen. Als ze de financiële maatstaf had gevolgd, zou ze deze waarschuwing eerder hebben ontdekt en mogelijk voorkomen dat ze met hem in aanraking kwam.

Hocking suggereert dat individuen, in plaats van de beslissing uitsluitend op geld te baseren, een checklist zouden kunnen maken van essentiële eigenschappen en kwaliteiten die zij in een partner zoeken. Deze checklist kan factoren omvatten zoals hun beroep, verantwoordelijkheidsniveau, fundamentele levensvaardigheden, woonomstandigheden, relatiegeschiedenis, opvattingen over anticonceptie en algemene veiligheid. Door deze aspecten zorgvuldig te overwegen, kan men een beter geïnformeerde beslissing nemen over het aangaan van seksuele intimiteit.

Concluderend biedt het idee om te wachten op een bepaalde financiële investering voordat je seks hebt met een partner een uniek perspectief. Hoewel het op het eerste gezicht misschien extreem lijkt, kan deze aanpak individuen potentieel behoeden voor het nemen van overhaaste beslissingen en het ervaren van onnodige spijt. In plaats van zich uitsluitend op geld te concentreren, kan een checklist met belangrijke criteria worden opgesteld om compatibiliteit te garanderen en potentiële valkuilen te vermijden. Met goed onderzoek en evaluatie kun je mogelijk voorkomen dat je kostbare fouten maakt in je romantische inspanningen.