Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne hebben de Verenigde Staten en hun bondgenoten steeds strengere sancties aan Rusland opgelegd in een poging Moskou economisch te isoleren. Het belangrijkste doel is het afsnijden van de inkomsten uit de gas- en olie-export, wat het vermogen van president Poetin om de oorlog te financieren zou beperken. Het idee achter deze sancties is om Rusland onder druk te zetten om het conflict te beëindigen zodra hun geld op is. In werkelijkheid is de situatie echter veel complexer en het bepalen van de effectiviteit van deze sancties tegen de Russische economie is een uitdaging.

Het is belangrijk op te merken dat olie en gas geen onderling verwisselbare producten zijn, en dat de impact van sancties tussen beide producten varieert. Binnen gas bestaat er nog een onderscheid tussen aardgas via leidingen en LNG. De algehele economische implicaties van de sancties verschillen van de effecten op de olie- en gasexport, aangezien de verkoop en inkomsten worden beïnvloed door verschillende marktfactoren en beslissingen van belangrijke spelers als het Kremlin, Washington en westerse regeringen. Europa was bijvoorbeeld al van plan om de import van olie en gas tegen 2030 te verminderen om aan de klimaatdoelstellingen te voldoen, wat zou hebben geresulteerd in een aanzienlijke daling van de Russische olie- en gasinkomsten, ongeacht de sancties.

Concluderend: hoewel het doel van de sancties is om de Russische economie te verlammen en hen te dwingen het conflict in Oekraïne te beëindigen, is de feitelijke impact veelzijdig en moeilijk te meten. De dynamiek van de olie- en gasmarkten, maar ook geopolitieke beslissingen en markttrends spelen allemaal een rol bij het bepalen hoe effectief deze sancties zullen zijn bij het bereiken van hun doelstellingen.