Kort daarna werd Chris uitgenodigd om deel te nemen aan een experiment waarbij stamcellen in de wervelkolom worden getransplanteerd. Stamcellen, die het potentieel hebben om elke cel in het lichaam te worden, werden in zijn ruggenmerg geïnjecteerd om het gescheurde gebied aan te vullen. Tijdens herstel en revalidatie werd het ruggenmerg opnieuw opgebouwd, waardoor de overdracht van elektrische signalen van de hersenen naar de spieren kon worden hersteld.

Bij het Mayo Clinic-onderzoek waren tien dwarslaesiepatiënten betrokken, waarbij Chris Baer de eerste deelnemer was. Er werden stamcellen uit zijn lichaam verzameld, in het laboratorium tot 100 miljoen cellen gekweekt en vervolgens in zijn lumbale wervelkolom geïnjecteerd. Ruim vijf jaar later rapporteerden zijn artsen een opmerkelijke transformatie. Hij ging van een verlamming over zijn hele lichaam, behalve zijn hoofd, en woonde in een verpleeghuis, naar een functionerend, onafhankelijk persoon die kon lopen en zijn ledematen kon bewegen.

Uit de resultaten van het experiment bleek dat zeven van de tien patiënten spierbewegingen ervoeren in voorheen verlamde gebieden en zelfs verschillende soorten aanrakingen konden voelen, waaronder lichte sensaties. Drie patiënten reageerden niet op de stamceltherapie, maar hun toestand verslechterde ook niet.

Dr. Lior Unger, adjunct-directeur van de afdeling neurochirurgie van het Sheba Tel Hashomer Medical Center, beschreef de behandeling als een belangrijke doorbraak op medisch gebied. Het vermogen van stamcellen om te differentiëren in verschillende soorten cellen werd benut om beschadigde zenuwcellen in het ruggenmerg te genezen. Hoewel er meer onderzoek nodig is om te bepalen of verlamming volledig kan worden genezen, toont deze behandeling het potentieel van stamcellen en hun rol in de toekomst van de geneeskunde.