The Neglected Illness That Once Struck the Globe with Paralysis

Een eeuw geleden zorgde een mysterieuze ziekte die bekend staat als “slaapziekte” ervoor dat mensen wereldwijd oncontroleerbare aanvallen van diepe, langdurige slaap ervoeren. De ziekte ontstond in 1916 in Noord-Frankrijk en verspreidde zich snel, waarbij mensen in India, Centraal-Amerika, Noord-Amerika en Europa werden getroffen. Slachtoffers vielen weken of zelfs maanden achtereen in slaap, waarbij 30 tot 40% van de geïnfecteerde personen stierf aan ademhalingsfalen.

In 1930 was de epidemie grotendeels afgenomen, maar de oorzaak van de ziekte, hoe deze zich verspreidde en de mogelijkheid van een terugkeer blijven onzeker. Encephalitis lethargica, ook bekend als “slaapziekte”, is een zeldzame ziekte zonder bekende oorzaak, hoewel onderzoekers vermoeden dat het verband houdt met een virus. Hoewel er van 1916 tot 1930 een pandemie van encephalitis lethargica was, zijn er geen verdere uitbraken gemeld.

In sommige gevallen ontwikkelden personen die herstelden van encefalitis lethargica later de ziekte van Parkinson. Behandeling van de ziekte kan het gebruik van medicijnen omvatten die gewoonlijk worden gebruikt om de symptomen van Parkinson te beheersen, afhankelijk van de toestand van de persoon. De progressie van encefalitis lethargica varieert op basis van individuele complicaties en andere onderliggende aandoeningen.

Een verslag uit de eerste hand van de ziekte werd gegeven door Eleanore Carey, die haar ervaring beschreef als “begraven worden in een kuil zo diep als het middelpunt van de aarde.” Ze beschreef gedetailleerd het comfort van de slaap tijdens haar ziekte en haar worsteling om wakker te worden ondanks de inspanningen van de mensen om haar heen. De impact van slaapziekte op personen zoals Eleanore werpt licht op de ernst en uitdagingen die deze mysterieuze ziekte met zich meebrengt.