Vis bevat de laagste niveaus van andere verontreinigende stoffen in de nazomer en herfst. Vanwege vervuiling is het slechts nodig om de visconsumptie enigszins te beperken.

Kara is gezond als voedingsmiddel dankzij het goedkope vetgehalte, maar in Finland moet de visconsumptie ernstig worden beperkt vanwege besmetting.

Kwik hoopt zich op in de binnenwateren, vooral in roofvissen, maar het grootste deel ervan is tamelijk gematigd.

De grootste zorg is het einde van het groeiseizoen voor vissen, dat wil zeggen de late zomer en herfst.

Zeebaars en zeebaarsspieren hebben bijvoorbeeld het laagste kwikgehalte. Dit blijkt uit het volgen van Rami Pejärvi op de grens van Kanta en Payat Hame.

De concentraties waren het hoogst in de winter en het voorjaar, toen de vissen afvielen. Geen van de uitgevoerde metingen overschreed echter de limieten voor de visinname, zeggen onderzoekers van de Universiteit van Helsinki en het Jyväskylä Universitair Instituut voor Milieuonderzoek.

Kwik komt door fossiele brandstoffen en de industrie in het milieu terecht en reist als neerslag over lange afstanden, zelfs tussen continenten.

Kwik in de bodem stroomt in waterwegen, waar het onderweg door bacteriën wordt omgezet in giftig methylkwik.

Doordat het zich ophoopt in dierlijke eiwitten en zich ophoopt in de voedselketen, komt het grootste deel terecht in de grotere roofvissen bovenaan de voedselketen, zoals snoek.

Hoge doses methylkwik kunnen het centrale zenuwstelsel beschadigen en de ontwikkeling van een kind belemmeren.

Daarom beveelt de Voedselautoriteit aan dat zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven helemaal geen snoek mogen eten, en dat kinderen, tieners en mensen in de vruchtbare leeftijd deze slechts één of twee keer per maand mogen eten.

Van de binnenlandse vissen wordt ook afgeraden om dagelijks grote baars, bosbes en mul te eten.